Έντγκαρ Μπέιλι, Η μέρα

Έντγκαρ Μπέιλι, Η μέρα

κάποιος λέει δεν είναι ώρα δεν είναι ώρα ακόμα
σκοτεινιάζει η μέρα πέφτει πάνω στα δέντρα
πέφτει πετά μόνη πάνω από το ανάχωμα
πάνω από τον τοίχο
πάνω από τα απλωμένα χέρια
κάποιος λέει δεν είναι ώρα
ο δρόμος διακόπτεται παρεκκλίνει
πέφτει από πολύ ψηλά προς τα κάτω
η μέρα
τι θα πω; τι θα πω;
φίλοι του χθες του σήμερα
οι δρόμοι παρεκκλίνουν
αλλά θα παραμείνει το αλάτι των χορωδιών

μετάφραση: Στάθης Ιντζές

***
Edgar Bayley / El día

uno dice no es hora no es hora todavía
oscurece el día huye sobre los árboles
huye vuela solitario sobre el terraplén
sobre el muelle
sobre los brazos extendidos
uno dice no es hora
el camino se interrumpe vuelve
huye muy alto arriba
el día
¿qué diré? ¿qué diré?
amigos de ayer de hoy
los caminos vuelven
pero seguirá la sal de los coros

Edgar Bayley (Buenos Aires, 1919-1990), "El día", 1960-1963, Antología poética, selección y prólogo de Jorge Aulicino, Fondo de Cutura Económica, Buenos Aires, 2015