Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Φυλαχτά, απόδοση: Κλαίτη Σωτηριάδου

Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Φυλαχτά

απόδοση: Κλαίτη Σωτηριάδου

η μετάφραση δημοσιεύθηκε στο

περιοδικό Δέντρο. τεύχος 2, 5/6/1978

Ἕνα ἀντίγραφο τῆς πρώτης ἔκδοσης τοῦ «EDDA ISLAN-
                     DORUM» τοῦ Σνόρρι, τυπωμένο στὴ Δανία.
Οἱ πέντε τόμοι τῶν ἔργων τοῦ Σοπενχάουερ.
Οἱ δύο τόμοι τῆς «Ὀδύσσειας» τοῦ Τσάπμαν.
Ἕνα σπαθὶ ποὺ πολέμησε στὴν ἔρημο.
Μιὰ τσαγέρια γιὰ ματὲ μὲ πόδια ἑρπετοῦ ποὺ ὁ προπάππος
                                                      μοῦ ἔφερε ἀπὸ τὴ Λίμα.
Ἕνα κρυστάλλινο πρῖσμα
Μερικὲς σβυσμένες δαγερροτυπίες.
Μιὰ γεωφυσικὴ ξύλινη ὑδρόγειος πού μου ἔδωσε ἡ Σεσὶ-
                 λια Ἰγκενιέρος καὶ ποὺ ἀνῆκε στὸν πατέρα της.
Ἕνα μπαστοῦνι μὲ γυρτὸ χεροῦλι ποὺ μἀζὶ τοῦ περπάτησα
τὶς πεδιάδες τῆς Ἀμερικῆς, στὴν Κολομβία καὶ στὸ
                                                                        Τέξας.
Διάφοροι μεταλλικοὶ κύλινδροι μὲ διπλώματα.
Ἡ τήβεννος καὶ ὁ πανεπιστημιακὸς πῖλος μιᾶς διδακτο-
                                                               ρικὴς διατριβῆς.
Τὸ «LAS EMPRESAS» τοῦ Σααβέντρα Φαζάραντο, δεμένο
                                        μὲ μοσχομυριστὸ Ἱσπανικὸ πετσί.
Ἡ ἀνάμνηση ἑνὸς πρωινοῦ.
                                   Στίχοι τοῦ Βιργίλιου καὶ τοῦ Φρουστ.
Ἡ φωνὴ τοῦ Μασεντόνιο Φερνάντεζ.
Ἡ ἀγάπη ἢ οἱ κουβέντες λίγων ἀνθρώπων.
Σίγουρα αὐτὰ εἶναι φυλαχτά, ὅμως ἄχρηστα μπροστὰ στὸ
                                                                        σκοτάδι ποὺ
δὲν μπορῶ νὰ ὀνομάσω, τὸ σκοτάδι ποὺ δὲν πρέπει νὰ
                                                                        ὀνομάσω.