Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Posted by Σ. Ιντζές | #
Χουάν Χελμάν
ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ


Ανάμεσα στις τόσες ασχολίες εξασκώ ετούτη που δεν είναι δική μου,

σαν ένας αφέντης άτεγκτος
με υποχρεώνει να δουλεύω νυχθημερόν
με πόνο, με αγάπη,
όταν  ανοίγουν οι αγκαλιές της τρυφερότητας ή της ψυχής,
όταν η αρρώστια παραλύει τα χέρια.

Σε αυτή τη δουλειά με υποχρεώνουν οι ξένες οδύνες,
τα δάκρυα, τα μαντήλια του αποχαιρετισμού,
οι υποσχέσεις καταμεσής του φθινοπώρου ή της φωτιάς,
τα φιλιά της αντάμωσης, του χωρισμού οι ασπασμοί,
το καθετί με υποχρεώνει να δουλεύω με τις λέξεις, με το αίμα.

Κύριος της στάχτης μου δεν υπήρξα ποτέ, τους στίχους μου
τους γράφουν όψεις σκοτεινές σαν να πυροβολούν κόντρα στον θάνατο.


μτφρσ: Στέργιος Ντέρτσας

**

ARTE POÉTICA

Entre tantos oficios ejerzo éste que no es mío,

como un amo implacable
me obliga a trabajar de día, de noche,
con dolor, con amor,
bajo la lluvia, en la catástrofe,
cuando se abren los brazos de la ternura o del, alma,
cuando la enfermedad hunde las manos.

A este oficio me obligan los dolores ajenos,
las lágrimas, los pañuelos saludadores,
las promesas en medio del otoño o del fuego,
los besos del encuentro, los besos del adiós,
todo me obliga a trabajar con las palabras, con la sangre.

Nunca fui el dueño de mis cenizas, mis versos,
rostros oscuros los escriben como tirar contra la muerte.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου