Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Posted by Σ. Ιντζές | #
Winter at Barbizon by Ion Andreescu


10 

Οι αποστάσεις δεν μετρώνται το ίδιο
τη μέρα και τη νύχτα.
Μερικές φορές πρέπει να περιμένεις τη νύχτα
για να μικρύνει μιαν απόσταση.
Μερικές φορές πρέπει να περιμένεις τη μέρα.

Κατά τα άλλα
το σκοτάδι ή το φως
υφαίνουν με τέτοιο τρόπο
το χώρο και τις διαστάσεις του σε ορισμένες περιπτώσεις,
που οι αξίες αντιστρέφονται·
το μακρύ γίνεται κοντό
το κοντό γίνεται μακρύ
Και επιπλέον ισχύει·
η νύχτα και η μέρα
δεν γεμίζουν εξίσου το χώρο,
ούτε κατά διάνοια
δεν μετρώνται το ίδιο
οι γεμάτες αποστάσεις
και οι αποστάσεις οι άδειες.

Ούτε μετρώνται το ίδιο
οι αποστάσεις ανάμεσα σε πράγματα μεγάλα
και οι αποστάσεις ανάμεσα σε πράγματα μικρά.

 *****

72

Η σιωπή πέφτει από τα δέντρα
όπως τα ώριμα φρούτα όταν αυτά
βαρύνουνε υπό την επήρεια του φωτός.
Η σιωπή στοιβάζεται στο χώμα
και καταλήγει να γίνει ένα με το δρόμο.
Η σιωπή γίνεται ένα μ’ όλους τους δρόμους,
όπως η νύχτα ή το χιόνι.

Έτσι εξαφανίζονται το τέλος και η αρχή,
ο ερχομός και η φυγή,
που παγιδεύονται σε μια κηλίδα.

Κάτω από τη σιωπή
εξισώνονται όλα τα άκρα.


Μετάφραση: Στάθης Ιντζές

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου