 |
| deprivation by Joseph Minton |
Σήμερα πιάστηκα εξ απήνης
που έγραψα για σένα σε χρόνο παρελθοντικό...
'Ηταν τόσο άδολη,
τόσο λευκή ήταν η επιδερμίδα της
και τόσο απαλή,
τόσο γλυκιά ήταν η φωνή της
και το βλέμμα της...
Μετά έκλαψα
να σ' επαναφέρω στο παρόν
μέχρι που κατάλαβα
ότι σ' αγαπησα τόσο
που πια δεν σ' αναγνωρίζω,
λησμονημένη.
Μετάφραση: Στάθης Ιντζές
-----
¡Si supieras!
Hoy me he sorprendido
escribiendo de ti en pasado...
Era tan delicadamente cándida,
tan blanca era su piel
y tan suave,
tan hermosa su voz
y su mirada...
Luego he llorado
para hacerte presente
hasta que he comprendido
que te he querido tanto
que no te reconozco así,
desmadejada.
Είναι πάντα πρωτόγνωρο όταν πιάνεις τον εαυτό σου να βυθίζεται και να σαστίζει μπροστά σε τόσες δα μικρές λέξεις..
ΑπάντησηΔιαγραφή