Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Posted by Σ. Ιντζές | #

Alejandra Pizarnik, προσεγγίσεις

Buenos Aires 1956-1958

αγκαλιάζοντας την σκιά σου σ’ ένα όνειρο
τα οστά μου κύρτωσαν σαν τα λουλούδια

*

πιστεύω στους καθρέφτες

*

μεθυσμένη από σιωπή
εγκαταλελειμμένων κήπων
η μνήμη μου ανοίγει και κλείνει
σαν μια πόρτα στον άνεμο
*

τούτα τα μάτια
ανοίγουν μονάχα
για να αξιολογήσουν την απουσία

*

ποιός με έχασε
στη σιωπή φάντασμα των λέξεων

*

βήματα στην άχλη
του κήπου με τις πασχαλιές
η καρδιά που επιστρέφει
στο μαύρο της φως

*

ένα ολόφωτο χωριό θα φλέγεται στον ίσκιο


*

να θες να μείνεις θέλοντας να φύγεις

*

αν μονάχα ανάβανε στα χείλη μου μια φωτιά
να καούν οι συλλαβές που δεν αρθρώνονται

*

το μεγάλο πουλί με τ’ αχυρένιο σώμα παίζει τ’ αόρατο πιάνο τ’ ανέμου


μετάφραση: Στάθης Ιντζές


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου