Ολιβέιρο Χιρόνδο, Φάντασμα της πόλης

Ολιβέιρο Χιρόνδο, ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΑΝΑΔΥΘΗΚΕ από τη γη;
Έπεσε από τον ουρανό;
Υπήρξα ανάμεσα σε θορύβους,
πληγωμένος,
βαριά πληγωμένος,
ακίνητος,
στη σιωπή,
γονατιστός μπροστά στο απογεύμα,
στο αναπόφευκτο,
τα φύλλα προσκολλημένα
στην άσφαλτο,
στον φόβο,
με τις νευρώσεις τους να κρέμονται,
με μάτια αγίων,
όλα, όλα γυμνά,
σχεδόν γαλάζια, από το τόσο άσπρο.
Μιλούσαν για ένα άλογο.
Εγώ πιστεύω ότι επρόκειτο για άγγελο.

μετάφραση: Στάθης Ιντζές

***

APARICIÓN URBANA

¿SURGIÓ de bajo tierra?
¿Se desprendió del cielo?
Estaba entre los ruidos,
herido,
malherido,
inmóvil,
en silencio,
hincado ante la tarde,
ante lo inevitable,
las venas adheridas
al espanto,
al asfalto,
con sus crenchas caídas,
con sus ojos de santo,
todo, todo desnudo,
casi azul, de tan blanco.
Hablaban de un caballo.
Yo creo que era un ángel.