Αλμπέρτο Χίρι, "2", από τη "Μοναχή ακτή", μετάφραση: Στάθης Ιντζές

Edouard Manet, Le suicidé

Μοναχή ακτή

2

Ζω αποστρεφόμενος την ελπίδα.

Στα υποταγμένα δειλινά,
αν μη τι άλλο,
αλαργινά από τον πόθο και την έγνοια πια,
σαν ένας άνθρωπος χωρίς γνώση και στενάχωρη ψυχή,
ξεγυμνωμένος σαν ένας αυτόχειρας,
κάνω αυτό που κάνει ο καθένας όταν γνώρισε την παιδική ηλικία.
Αυτή η κραυγή δηλώνει πολλή σαφήνεια.

Ζω αποστρεφόμενος την ελπίδα,
και παρόλο που δεν πέρασε καιρός από τότε που ζήτησα έναν επικροτούμενο θάνατο,
σκορπίζω τη φτώχεια μου, την τόσο ανύπαρκτη όσο εγώ ο ίδιος,
πάνω στα καθημερινά αντικείμενα που μου είναι ξένα.
Είναι η πίστη μου,
η διαπερατή πίστη μου σε κοινή θέα,
που λιγοστεύει, λιγοστεύει.

Μετάφραση: Στάθης Ιντζές

 ***

Playa sola

2
 
Vivo execrando la esperanza.

En los atardeceres resignados,
definitivamente,
lejos ya del espejismo y la zozobra,
como un hombre sin ciencia y alma crispada,
despojado como un suicida,
hago lo que cada uno hace cuando conoció la infancia.
Significa esto gritarme que la lucidez es mucha.

Vivo execrando la esperanza,
y aunque no hace mucho ambicioné una muerte por aclamación,
extiendo mi pobreza, tan irreal como yo mismo,
sobre las cosas comunes que me son ajenas.
Es mi fe,
mi penetrada fe en acecho,
que desciende, desciende.

Alberto Girri (Buenos Aires, 1919-1991), "Playa sola", 1946, Obra poética I, Corregidor, Buenos Aires, 1977