Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017

Posted by Σ. Ιντζές | #
Alberto Girri Άσμα ερωτικό Εδώ κείμαι με τη σκέψη μου σε σένα: Η κηλίδα του έρωτα απλώνεται πάνω απ’ τον κόσμο! Κίτρινη, κίτρινη, κίτρινη ροκανίζει τα φύλλα, αλείφει με ζαφορά τα κερασφόρα κλαδιά που γέρνουν βαριά κόντρα σ’ έναν λείο, πορφυρό ουρανό. Δεν υπάρχει φως, μόνο μια παχύρευστη κηλίδα μελιού που σταλάζει από φύλλο σε φύλλο κι από κλαδί σε κλαδί θαμπώνοντας τα χρώματα ολόκληρου του κόσμου • εσύ πέρα 'κει μακριά κάτω...

Σάββατο 1 Απριλίου 2017

Posted by Σ. Ιντζές | #
  Valeria Tentoni Μέσα στο ψυγείο πάντα είναι μέρα   μετάφραση: Στάθης Ιντζές Τα πράγματα που βρίσκονται εδώ δε διαμαρτύρονται, δεν απαιτούν από κανέναν θεό να σβήσει το φως. Περιμένουν τη σειρά τους. Μερικά υποτάσσονται, αλλά παραμένουν ως έχουν. Θα ήθελα να είμαι το μπουκάλι της Κόκα-κόλα που γεμίζω με το νερό της βρύσης. Κάτι που να αποδέχεται τη μοίρα του χωρίς φασαρία. Ζω πάνω από ένα κινέζικο σουπερ-μάρετ. Τις προάλλες...

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016

Posted by Σ. Ιντζές | #
JORGE LUIS BORGES (Argentina, 1899-1986) ΙΣΛΑΝΔΙΑ Τι ευτυχία για τους ανθρώπους όλους, Ισλανδία των θαλασσών, που υπάρχεις. Ισλανδία του σιωπηλού χιονιού και του κοχλάζοντος ύδατος. Ισλανδία της νύχτας που γέρνει πάνω στην αγρύπνια και στο όνειρο. Νησί της λευκής ημέρας που επιστρέφει, νέα και θνητή όπως ο Baldr. Κρύο ρόδο, νήσος μυστική, που υπήρξες της Γερμανίας η μνήμη και έσωσες για χάρη μας, τη σβησμένη, θαμμένη μυθολογία της, το δαχτυλίδι...
Posted by Σ. Ιντζές | #
 (Olga Orozco, Argentina 1920-1999) ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ Χρόνε: Ντύθηκες το φαγωμένο δέρμα του τελευταίου προφήτη, ξόδεψες το πρόσωπο σου ως την πιο ακραία χλομάδα, έβαλες το στέμμα από σπασμένους καθρέφτες και βροχερά κουρέλια, και ψέλνεις τώρα το τραύλισμα του μέλλοντος με τις ξεθαμμένες μελωδίες αλλοτινών εποχών, ενώ πλανιέσαι, με την μορφή ίσκιων, στους πεινασμένους σωρούς της σκουριάς σαν τους τρελούς βασιλιάδες. Δεν...
Posted by Σ. Ιντζές | #
Roberto Juarroz (Argentina, 1925-1995) CUARTA POESÍA VERTICAL 24.  Εάν γνωρίζαμε το σημείο όπου θα έσπαγε κάτι, όπου θα κοβότανε το νήμα των φιλιών όπου ένα βλέμμα θα έπαυε να συναντιέται μ’ ένα άλλο βλέμμα, όπου η καρδιά θα έδινε ένα σάλτο προς άλλο τόπο, θα μπορούσαμε να βάλουμε ένα άλλο σημείο πάνω στο σημείο αυτό ή τουλάχιστον θα του κρατούσαμε συντροφιά καθώς θα τσακιζόταν. Εάν γνωρίζαμε το σημείο όπου κάτι θα γινότανε...

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Posted by Σ. Ιντζές | #
Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Ποιήματα Ανθολόγηση-Μτφρ. Δ. Καλοκύρη, εκδ. Πατάκη, 2014, σελίδες 304 ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ  αναδημοσίευση από το λογοτεχνικό περιοδικό "Νησίδες" περιοδικό τέχνης και λόγου Χειμωνας 2014-2015 γράφει η Αγγελική Βασιλοπούλου Όταν ο Μπόρχες έλεγε πως ‘η δουλειά του θα έχει ξεχαστεί μετά από 100 χρόνια’ γνώριζε κάπου πως έλεγε ψέματα ή τουλάχιστον αυτό ήλπιζε. Ακόμα και ο πιο ταπεινός ποιητής επιθυμεί να...