Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2014

Posted by Σ. Ιντζές | #
Χουάν Χελμάν, Τρία ποιήματα
μετάφραση: Βασίλης Λαλιώτης

Λίγα γνωρίζουμε

Εγώ δεν ήξερα πως
το να μη σ' έχω μπορούσε να' ναι γλυκό σαν
να σε ονομάζω για να ' ρθεις ακόμα κι αν
δεν έρθεις και δεν υπάρχει παρά
η απουσία σου τόσο
σκληρή σαν το χτύπημα
που μου ήρθε στο κεφάλι όταν σε σκέφτηκα.


*

Ερωτήσεις

Μια που αρμενίζεις μες στο αίμα μου
και ξέρεις τα όριά μου,
και με ξυπνάς στη μέση της μέρας
για να ξαπλώσω στη θύμησή σου
και είσαι τρέλα της υπομονής για μένα,
πες μου τί διάολο κάνω,
γιατί σε αναζητάω,
ποιά είσαι, βουβή, μονάχη, διατρέχοντας με,
λόγε του πάθους μου,
γιατί θέλω να σε γεμίσω μόνο από μένα,
και να σε περικλείω, να σε τελειώσω,
να ανακατευτώ μες στα μαλλιά σου,
και είσαι η μοναδική πατρίδα
κόντρα στα τέρατα της λησμονιάς.


*

Τροχός

Το τόξο ή γέφυρα που πάει
από το χέρι σου στο δικό μου όταν
δεν αγγίζονται, ανοίγει
ένα άνθος ενδιάμεσο.
Τί αγγίζει, τι ξαναγγίζει, τι αντιστρέφει
αυτό το κενό των χεριών
μοναχών στην κούρασή τους;
Γεννιέται ένα άνθος, ναι,
μαραίνεται το Μάιο σαν ένα
ολίσθημα της γλώσσας
που λαθεύει, ναι.
Γιατί αυτός ο τρόμος;
Στη σελίδα τη δική μας
το σώμα σου γράφει.






0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου